Program oddziału

 

Wstępny program
oddziału integracyjnego

AKADEMII
Przed-Szkolnej „SKRZAT”

w Mysłowicach

 

W związku z prężnym rozwojem placówki oraz zapotrzebowaniem ze strony klientów - rodziców zrodziła się koncepcja mająca na celu wzbogacenie szerokiej już oferty edukacyjnej przedszkola o oddział integracyjny. W odpowiedzi na zainteresowanie takąż ofertą pragniemy umożliwić dzieciom o specjalnych potrzebach edukacyjnych udział  w zajęciach dostosowanych do ich potrzeb oraz możliwości prowadzonych przez wykwalifikowaną kadrę na terenie naszej placówki.

Oddziały integracyjne organizuje się w celu umożliwienia uczniom niepełnosprawnym rozwoju społecznego oraz zdobycia wiedzy i umiejętności wspólnie z rówieśnikami, jak najbliżej miejsca zamieszkania. Nasze przedszkole pragnie zapewnić dzieciom niezbędne warunki, jak i również odpowiednie wyposażenie i oprzyrządowanie stosowne do rodzaju jego niepełnosprawności.

 

 

Argumenty przemawiające za otwarciem oddziału integracyjnego:

 

1. Potrzeba zapewnienia odpowiedniej pomocy dzieciom, które do tej pory nie zostały objęte opieką dostosowanej do ich potrzeb placówki.

2. Zapewnienie wielostronnego rozwoju dzieciom o specjalnych potrzebach edukacyjnych: oligofrenopedagog, logopeda, gimnastyka korekcyjna, terapia pedagogiczna, terapia SI, hipoterapia, arteterapia, zajęcia z psychologiem, dogoterapia.

3. Sprzyjające warunki lokalowe: jednopoziomowy budynek, odpowiednio wyposażone sale, szatnie, toaleta i plac zabaw,  Posiadamy materiały i środki dydaktyczne potrzebne do prowadzenia terapii i zajęć dydaktycznych usytuowane w miejscach łatwo dostępnych dla dzieci.

 

 

Wstępne cele i założenia oddziału integracyjnego

 

Głównym celem, jaki stawia sobie integracja jest „działanie obustronne” – jedno dziecko uczy się od drugiego. Innym z ważniejszych zadań jest pomoc podopiecznym w znalezieniu swojego miejsca w grupie, społeczeństwie oraz nabieranie doświadczenia w radzeniu sobie w sytuacjach trudnych i pokonywaniu przeszkód, tak aby każde osiągnęło możliwy dla siebie poziom samodzielności życiowej.

Na pierwszym miejscu postawimy również indywidualny rozwój osobowości dziecka (za pomocą wielostronnego działania pedagogicznego) pozwalający dziecku na pełne uczestnictwo w działaniu, przeżywaniu i poznawaniu otaczającego go świata.

Celem przedszkola jest próba stworzenia korzystnych warunków edukacyjnych i wychowawczych o jak najwyższym standardzie, od którego zależy wszechstronny i harmonijny rozwój każdego malucha.

 

 

Do zadań oddziału należeć będą:

 

1. Maksymalna integracja dzieci z zaburzeniami ze środowiskiem społecznym – stworzenie możliwości włączenia dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych do współistnienia w życiu grupy rówieśniczej, eliminacja barier psychicznych i społecznych, zapewnienie warunków bezpieczeństwa i komfortu.

2. Wdrażanie i wykorzystywanie odpowiednio dobranych metod do pracy z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych – stosowanie elementów specyficznych metod i materiałów uwzględniających poziom rozwoju grupy oraz potrzeb indywidualnych każdego dziecka. Poszukiwanie i wprowadzenia takich metod, które pozwolą na zatrzymanie zjawiska niepełnosprawności w stadium następstw nieuniknionych, jak i zarówno blokujących narastanie niepożądanych zaburzeń rozwojowych.

3. Modelowanie relacji, współpracy nauczyciel – rodzic – gotowość do utworzenia oraz osiągnięcia maksymalnego progu zaufania i współpracy pomiędzy stronami w celu podjęcia wspólnej, spójnej pracy na rzecz dziecka, pozwalającej na poszerzanie umiejętności wychowawczych i niezbędnej wiedzy na temat dziecka oraz jego potrzeb u obu ze stron.

4. Usunięcie istniejących barier architektonicznych i dydaktycznych – zapewnienie dzieciom poczucia bezpieczeństwa fizycznego, poszerzenie zasobu pomocy dydaktycznych, dostosowanie stolików i krzeseł do potrzeb dzieci

 

 

Kadra oddziału integracyjnego

 

W celu osiągania sukcesów na polu pracy z dziećmi przede wszystkim należy zadbać o wytworzenie ciepłej atmosfery. Dużą rolę odgrywa tu nauczyciel - wychowawca, który jest odpowiedzialny za stworzenie aury bezgranicznej akceptacji wokół każdego z dzieci poprzez:

 

•      rozpatrywać chorobę/deficyt rozwojowy dziecka jako TYLKO JEDNĄ z wielu cech precyzujących osobowość dziecka,
•      nie dopuścić do wytworzenia się w dziecku poczucia lekceważenia, odrzucenia, bądź nadmiernego chronienia go,
•      organizowanie również indywidualnych zajęć rehabilitacyjnych i reedukacyjnych zgodnym z ustalonym na początku roku planem pracy dla każdego z dzieci

 

 

Każde dziecko w ramach swoich potrzeb będzie mogło zostać objęte opieką:

 

•         wychowawcy,
•         oligofrenopedagoga 
•         logopedy
•         wykwalifikowanego terapeuty pracującego metodą SI
•         rehabilitanta

 

 

Proponowane metody i formy pracy

 

Formy pracy służące realizacji celów wychowawczych:

 

•         zabawa: dowolna, tematyczna, inspirowana.
•         prace dowolne i użyteczne: dyżury, praca w ogrodzie, czynności porządkowe
•         czynności samoobsługowe
•         spacery, wycieczki i uroczystości
•         zajęcia planowane i prowadzone przez nauczycielkę z całą grupą, w zespole, indywidualnie.

 

Stosowanie elementów metod:

 

•       Pedagogika zabawy - niezwykle interesująca, stosunkowo młoda w Polsce metoda pracy z grupą. Angażuje emocjonalnie wszystkich uczestników, pobudza do twórczego działania, do aktywności, przeżyć, interakcji w grupie posługując się różnymi środkami – słowo, gest, ruch, taniec, malowanie, pobudza, dotyk, dźwięk. Inspiruje do maksymalnego wykorzystania swoich możliwości, jednocześnie jest źródłem radości i satysfakcji. Dzieci przeżywając różne sytuacje nabywają własne doświadczenia, a dodatkowo poznają lepiej siebie. Metoda ta aktywizuje dzieci, wyzwala emocje, wyobraźnię integruje grupę poprzez zabawę, która jest najbliższa dziecku.

 

•       Metoda SI - metoda nazywana SI czyli integracja sensoryczna. Polega na integracji czynności zmysłów z właściwą reakcją ruchową. Jest to możliwe dzięki procesom dokonujących się w mózgu każdego człowieka, polegającym na odbieraniu, rozpoznawaniu, przetwarzaniu, odpowiednim interpretowaniu już posiadanych informacji, które mózg czerpie ze zmysłów, a następnie odpowiada właściwą reakcją ruchową. Rehabilitacja, zależnie od potrzeb, obejmuje stymulację poszczególnych zmysłów :motoryki dużej, motoryki małej, percepcji, koordynacji wzrokowo-ruchowej. Ma na celu przywrócenie harmonii w rozwoju dziecka z zaburzeniami sensorycznymi dzięki wykorzystaniu wiedzy z zakresu neurologii. Stymulacja dziecka polega na dostarczaniu odpowiednich bodźców poszczególnym zmysłom najczęściej podczas zabawy lub wykonywania określonego zadania.

 

•       Kinezjologia edukacyjna P. Dennisona - zespół prostych ćwiczeń ruchowych stosowanych w celu zwiększenia umiejętności wszelkiego rodzaju uczenia się całym mózgiem, umożliwiającym dzieciom rozwinięcie ich potencjalnych możliwości zblokowanych w ciele. Celem zajęć jest przezwyciężenie trudności i kompensowanie braków (rozłożenie czynności złożonej na najprostsze elementy, wielokrotne powtarzanie przyswojonych wiadomości i umiejętności, usprawnienie manualne i polisensoryczne).

 

•       Metoda ruchu rozwijającego W. Sherborne – forma niewerbalnego treningu interpersonalnego. Posługiwanie się ruchem jako narzędziem wspomagania rozwoju psychoruchowego dziecka i terapii zaburzeń tego rozwoju. System ćwiczeń w tej metodzie wywodzi się z naturalnych potrzeb dziecka. Podstawowe założenia metody to rozwijanie ruchem trzech aspektów: świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego, świadomości przestrzeni i działania w niej, dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu.

 

•       Metoda Ch. Knilla – to programy aktywności: świadomość ciała, kontakt i komunikacja, w których rozwija się z dzieckiem kontakt społeczny, ruch i zabawę. Programy pozwalają na: poznanie własnego ciała, pobudzają do aktywności i działania, porządkowanie zachowania dzieci niedostosowanych społecznie, aktywizują dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym.

 

•      Metoda Bon Deport (Dobrego Startu) M. Bogdanowicz - celem metody jest jednoczesne usprawnianie czynności analizatorów słuchowego, wzrokowego i kinestetyczno-ruchowego, a także kształcenie lateralizacji, orientacji w schemacie ciała i przestrzeni. W jej założeniach leży koordynowanie czynności –słuchowo- wzrokowo-ruchowych integrowanie i harmonizowanie wszystkich funkcji psychomotorycznych. Spełnia funkcje korekcyjne poprzez wyrównywanie deficytów rozwojowych. Zajęcia przeprowadza się w formie zabaw i w atmosferze pełnej akceptacji, stwarzana jest okazją do odreagowania napięć.

 

•       Muzykoterapia - to dziedzina posługująca się muzyką lub jej elementami w celu przywracania zdrowia czy poprawy funkcjonowania osób z różnorodnymi problemami natury emocjonalnej, fizycznej lub umysłowej. Polega na wykorzystywaniu wpływu muzyki na psychofizyczny rozwój dziecka oraz łączeniu dobieranych bodźców dźwiękowych z aktywnością ruchową. W trakcie zajęć muzykoterapeutycznych dzieci mają możliwość przeżycia i doświadczania czterech podstawowych sytuacji terapeutycznych: odreagowania (uwalnianie napięć, emocji), rytmizacji (uważne słuchanie, wyrabianie poczucia rytmu), relaksacji ( odprężenie, wyciszenie, ukojenie), aktywizacji (poczucie sprawstwa; „działam, jestem twórcą”, ożywienie).